Część 34

Narrator

- „Tak. Planuję ‘Broken…’ Oż kurwa! Ike, wyjdź teraz Ty i powiedz Tay’owi. Ola…”

To mówiąc wyszedł zza kulis, zeskoczył ze sceny i przejął od ochroniarza zemdloną dziewczynę. Tay odwrócił się, ale trwało to tak szybko, że nie zauważył, po co Zac biega po scenie. Zac za to nie przemyślał tego kroku w ogóle, teraz najważniejsze dla niego było, aby Ola się ocknęła. Była ciężka, lała się przez ręce. Zac pomyślał, że tak samo ona się nim zajęła jak był pijany, a teraz on nią. „A Ty byś się mną nie zajął?” – dźwięczało mu w uszach zdanie, które powiedziała dosłownie wczoraj. Dotarł do punktu medycznego z prędkością światła, pielęgniarz pochylił się nad Olą, ale Zac prosił zawołać lekarza i ukucnął obok. Dostała jakieś krople do wąchania i się ocknęła.

- „Tay?”

- „Nie, to ja Piękna – Zac. Nie mów nic.” – poczuł ukłucie w sercu. Ale kogo innego mogłaby wołać w takiej chwili?

- „Co się stało?”

- „Nic, nic, zemdlałaś.”

Pielęgniarz chciał jej zrobić zastrzyk, ale kurczowo złapała się Zac’a.

- „Nie chcę, nie lubię.”

Zac poprosił lekarza o przejście z nim i Olą do ich autokaru. Wziął ją na ręce i skierował się w stronę parkingu po drodze spotykając biegnących w ich stronę Tay’a i Nicole.

- „Idziemy do busa.” – Zac uprzedził pytanie, ale nie zdążyli dojść, bo Ola znowu zemdlała. Tym razem na jego rękach. Położył ją na kanapie, lekarz odtrącił Tay’a plątającego się przy jej głowie i zaczął badać.

- „Co się stało, do cholery?” – Tay nieco blady pytał brata.

- „Zauważyłem, gdy zemdlała. Przejąłem ją od ochrony i…”

- „Tay?” – usłyszeli słaby głos.

- „Już dobrze, już dobrze.” – znalazł się przy Oli głaszcząc po głowie, a w drugą rękę chwytając jej dłoń.

- „Jaka ona jest gorąca.” – powiedział do lekarza.

- „Ma 39 stopni gorączki. Boli Cię coś?” – spytał lekarz Olę.

- „Gardło i głowa.”

- „Jak długo?”

- „Dwa dni. Chyba się zaraziłam.”

Tay wtedy powiedział lekarzowi o swoich objawach i Ola miała prawdopodobnie to samo. Połknęła tabletki i dała sobie zrobić zastrzyk wpijając się paznokciami w rękę Tay’a.

- „Idę na swoje solo. Po nim 20 min przerwy, wrócę tu.” – wtrącił Zac i wyszedł.

Po chwili pojawił się Ike, Nikki wyjaśniła mu sytuację. Lekarz zostawił zalecenia, tabletki, Tay uścisnął mu dłoń dziękując za pomoc i wrócił do Oli, która zaczęła mówić nieskładnie:

- „Bo chciałam w tłumie… jak prawdziwy koncert… nie choruję przecież… gardło boli… ale chciałam w tłumie… nie wysłuchałam ‘Song to sing’… nie gniewasz się? Ale ja chciałam w tłumie… mogę wrócić?”

- „Kochanie, cicho już, nie mów teraz, wypoczywaj, cicho.”

Kilka minut później wrócił Zac, Ike od razu na niego naskoczył.

- „Czy Ty się całkiem pożegnałeś z rozumem Zac?”

- „Zejdź ze mnie, działałem pod wpływem chwili.”

- „Ale żeby skakać ze sceny i zabierać ochronie dziewczynę wyciągniętą z tłumu? Przecież nikt Oli nie zna, wiesz, jakie mogą być problemy?” – Ike miał jeszcze coś więcej na myśli, mierzyli się z Młodym wzrokiem i doskonale się rozumieli.

- „Ike, nie myślałem w ten sposób.”

Tay podszedł do braci.

- „Ike, wyluzuj, potem będziemy się martwić. Dzięki Młody za szybką reakcję.” – uścisnął brata klepiąc go po plecach.

- „Tay, Ty chyba nie wiesz, co mówisz? Myślisz, że to pozostanie tak bez echa?” – Ike kontynuował.

- „Nie wiem, nie tym się teraz martwię.”

- „Aleś narobił bigosu Zac.”

- „Możesz się już mnie nie czepiać?” – Zac miał dość – „To był impuls, nie myślałem racjonalnie.”

- „Chłopaki!” – wtrąciła Nicole – „Ola potrzebuje spokoju, możecie nie krzyczeć?”

Zac i Ike ponownie mierzyli się wzrokiem, po czym ten pierwszy wyszedł na zewnątrz, a drugi powiedział ‘sorry’. Tay kucnął przy Oli, po czym zwrócił się do Nicole.

- „Nikki? Mogę mieć prośbę?”

- „Nawet nie musisz wymawiać. Oczywiście, że z nią zostanę.”

- „Dzięki. Jakby się coś działo, to biegnij po lekarza i potem po mnie, ok?”

- „Ok, ale teraz już będzie dobrze. Śpiewaj spokojnie.”

Pocałował Olę w głowę i wyszedł wpadając na palącego Zac’a, który siedział na stopniu od autokaru. Zac od razu wyciągnął paczkę fajek w stronę brata. Znał go na tyle, że wiedział, kiedy potrzebuje. Tay z wdzięcznością skinął Młodemu, zapalił i się zaciągnął.

- „Gdzie Ike?” – spytał znad kłębu dymu.

- „Już poszedł. Jest na mnie wściekły.”

- „Ja nie jestem. Podejrzewam, że zrobiłbym to samo.”

- „Dzięki.”

- „To ja dzięki, że się nią zająłeś.”

- „Daj spokój, drobiazg.” – dopalili do końca i ruszyli w stronę sceny.

Cała sytuacja wytrąciła ich z równowagi, ale musieli się skoncentrować i dać z siebie wszystko. Jak zwykle.

Tay

Mówiła, że nie choruje, że złego diabli nie biorą, opiekowała się mną. ‘I Ty jej na to baranie pozwoliłeś.’ Nie mogłem doczekać się końca koncertu. Gdy było już po bisie wystrzeliłem jak z procy, aby jak najszybciej znaleźć się w busie. W progu zatrzymała mnie Nicole.

- „Ciii… Stój! Spała, ale obudziła się, bełkotała coś i dopiero ponownie zasnęła.”

- „Cholera, co za dzień.” – usiadłem na schodku i oparłem głowę na kolanach. – „Mam nadzieję, że to tylko grypa.”

- „Na pewno, lekarz też tak mówił.”

Nie rozumiałem, czemu Ike tak się zdenerwował na Zac’a. Wiadomo, że teraz polecą zdjęcia do Internetu, ale wolałem się na razie tym nie martwić. Poza tym podejrzewam, że zrobiłbym to samo, gdyby chodziło o Nicole czy dziewczynę Zac’a. Chciałem porozmawiać z bratem, ale burknął tylko coś o kłopotach i tym, że sami zobaczymy, więc dałem sobie spokój. Ola spała niespokojnie, budziłem się co chwilę sprawdzać, co z nią. W sobotę mieliśmy drugi koncert, nie było możliwości ani jej odwieźć do domu ani zapewnić innego miejsca niż autokar. Gdy gorączka spadała, otwierała oczy i można było z nią zamienić kilka słów, ale gdy wzrastała ciągle bełkotała od rzeczy. Na postoju zapaliliśmy z Młodym. Ola leżała na kanapie w salonie, podszedłem do niej, pogłaskałem po głowie. Wyglądała spokojnie i gdyby nie czerwone policzki, pomyślałbym, że śpi. Nagle skrzywiła się i powiedziała:

- „Mówiłam, że to fujka Młody.”

Spojrzałem skonsternowany na Zac’a, ale ten zareagował błyskawicznie siadając na podłodze przy głowie Oli i zamieniając moją rękę na swoją. Zbaraniałem, ale Zac dał mi jakieś znaki, że potem wyjaśni.

- „Tak, tak, wiem Piękna, ale martwię się Tobą i to dlatego.” – patrzyłem się na niego jak na kretyna nic nie rozumiejąc. Ola w końcu otworzyła oczy.

- „Chce mi się pić.” – chciałem podać jej wodę, ale Zac pokręcił głową i wziął kubek z mojej ręki. Ola napiła się, przekręciła na drugą stronę i zasnęła.

- „O co chodzi?” – spytałem. Zac wstał i odszedł kawałek.

- „Zapomniałem Ci powiedzieć, że ona nie cierpi palaczy.” – mówił ściszonym głosem – „I to tak poważnie. Dlatego powiedziała to ‘fujka’ i myślała, że Ty, to ja. Lepiej przy niej nie pal albo przyznaj się zawczasu.”

- „No dobra, dzięki za ostrzeżenie, ale czemu nie mogłem podać jej wody?”

- „Śmierdzisz!” – spojrzałem na niego zdziwiony – „Tay, no ręka Ci śmierdzi. Papierosami. A Oli lepiej teraz nie denerwować.”

- „Ale wymyśliłeś.” – nie wytrzymałem i wybuchłem śmiechem, Ola poruszyła się krzywiąc nos, zatkałem buzię i skinąłem na Zac’a, żebyśmy wyszli przed busa. Zjawił się chwilę po mnie.

- „No z czego się tak śmiejesz?”

- „Z Twojej reakcji! Dzięki, że pomyślałeś i w ogóle, ale przecież Ola by nie zajarzyła w tej gorączce, że to ja śmierdzę.” – oparłem ręce na udach zaśmiewając się do rozpuku.

- „No człowiek chce pomóc, to się z niego nabijają.”

- „Nie no, hahaha, nie nabijam się, hahaha, ale to tak bardzo śmiesznie wyszło…”

Narrator

Podczas sobotniego koncertu również Nikki siedziała z Olą, a gdy bracia wrócili rozmawiały sobie w najlepsze. Tay przytulił ją od razu.

- „Śmierdzisz.” – powiedziała krzywiąc się. Spojrzał na Zac’a, który ryknął takim śmiechem, że wszystkich przestraszył. Po chwili śmiali się już oboje, bo przecież nikt nie palił, więc nie o papierosy Oli chodziło.

- „No ładnie. To już mnie nie chcesz?” – spytał Tay, gdy udało mu się uspokoić.

- „Chcę głuptasie, ale nie prosto po koncercie. Pocisz się jak mysz.”

Wszyscy zaczęli się śmiać, Tay zrobił obrażoną minę, ale na niby, bo i tak długo nie wytrzymał.

- „Wy się tak nie śmiejcie! U Was to rodzinne.” – wtrąciła się Nicole.

- „Jesteście okrutne!” – Ike udał, że dusi swoją dziewczynę, na co ona zaczęła chichotać.

- „No to ja idę pod prysznic!” – Tay złapał ręcznik i pobiegł do łazienki w między czasie odpychając Zac’a i zderzając się z Ike’m, którzy też udali się w tym samym kierunku.

- „No i? Nie miałam racji?” – Nikki zadał pytanie Oli.

- „Z czym?”

- „Że jak są we trójkę, to odbija im palma?”

- „O tak! Ale tak jest dobrze! Weseli ludzie mają lepiej w życiu.”